Ervaringsverhalen

Marlène en Purcy zijn inmiddels 35 jaar pleegouders en hebben in die periode een hele hoop kinderen mogen opvangen. Zonder de mensen om hen heen hadden zij het niet kunnen doen.

Carien nam heel bewust drie vriendinnen mee naar een training om zelf pleegouder te worden.

Sanne gaat wonen in een gezinshuis. Daar lukt het Sanne wel om haar verhaal kwijt te kunnen. “Voor het eerst had ik het gevoel dat er aandacht voor mij was” zegt Sanne.

Onze zoon worstelde met zijn gevoelens. Door het sporttraject is hij veranderd. Hij staat nu fier rechtop.

We hoorden dat er wel 100 kinderen zaten te wachten op een pleeggezin.

Mijn zoon begon 2 jaar geleden met een tic in zijn gezicht.