Als ik me even niet veilig voel, weet ik dat ik dat kan delen
“Ik vind het bijzonder hoe open het hier is. Of ik nu praat met een collega of met een directeur. Het voelt gelijkwaardig. Er is ruimte om jezelf te zijn, ook in vergaderingen. Het ervaringskennisteam is ook echt divers. Dat zorgt voor een gevoel van veiligheid. En als ik me even niet veilig voel, weet ik dat ik dat kan delen.”
Raven Marcus (25) is multimedia producent bij Levvel. Die gebruikt haar ervaringskennis binnen de jeugdhulp om verhalen te maken die raken. Sinds 2018 werkt zij aan video’s over jeugdhulp, zowel voor Levvel als andere organisaties. Raven kijkt met een open blik en stelt vragen die verder gaan dan de oppervlakte. "Ik probeer te luisteren zonder aannames. Dat maakt mijn werk krachtiger."
Wat betekent gelijkwaardigheid voor jou in een organisatie als Levvel?
“Voor mij betekent gelijkwaardigheid: samen iets maken. Niet dat één iemand het bepaalt en de ander uitvoert. Maar dat je samen bouwt aan iets goeds. Daar krijg ik energie van. En het werkt.”
“Ik werk ook met mensen die anders denken dan ik. Dat kan. Als je maar naar elkaar blijft luisteren. We hoeven het niet altijd eens te zijn.”
Hoe ben je begonnen bij Levvel?
“Ik begon bij Levvel toen ik net mijn opleiding had afgerond. Mijn eerste project met een volledige crew was ‘Levvel over de streep’. Een grote productie met jongeren, hulpverleners en professionals. We speelden het spel ‘Over de streep’ en ontdekten hoeveel we delen. Ik was pas 18 en kreeg het vertrouwen om de hele productie te draaien. Dat er zoveel vertrouwen werd gegeven aan een jong team had ik nog nooit meegemaakt.”
Je hebt in het verleden zelf met jeugdhulp te maken gehad. Wat wil je daarover kwijt?
“Ik heb zelf jeugdhulp gehad van verschillende organisaties. De laatste hulp die ik kreeg, was van Qpido (afdeling van Levvel, gespecialiseerd in veilig seksueel opgroeien), voor vragen over mijn queer identiteit. Dat neem ik nu mee in mijn werk. Als producente stel ik vragen die echt over de beleving gaan. Niet wat iemand doet, maar wat iemand voelt.”
Binnenkort vindt Pride Amsterdam plaats. Wat betekent Pride voor jou?
“Pride voelt als feest. De stad is vol vrolijke mensen, iedereen is zichzelf. Maar ik wil dat mensen zich ook op gewone dagen zo vrij voelen. Niet alleen tijdens Pride. Daar vecht ik voor, ook in mijn werk.”
“In mijn rol als producente neem ik mijn queer zijn steeds meer mee. Dat is nog best zoeken. Ik leer van anderen, zoals vriend en oud-collega Mannus Boote. Die is gewoon zichzelf én professioneel. Dat ben ik ook, maar daar is wel ruimte voor nodig. Als die ruimte ontbreekt, pas je je soms aan om het project te laten slagen, terwijl je liever werkt op een manier die echt bij je past.”
Heb je nog een boodschap voor jonge queers? En voor collega's?
“Aan jonge queers die jeugdhulp krijgen wil ik zeggen: accepteer jezelf. Je bent goed zoals je bent. Zoek of creëer een plek waar jij je veilig voelt. Die ruimte mag jij innemen. Jij verdient die plek.”
“Tegen collega’s wil ik zeggen: luister. Werk niet alleen vanuit je eigen overtuiging. Jongeren weten vaak al veel over zichzelf en hun omgeving. Geef ruimte. En stel vragen voordat je iets invult.”
